Oniegdy,...

Mawia wiatr od pól w srebrze mchu świerków,
mową, co insi obecnie chcą się wstydzić,
takowóż sławetna zbroja, sztandary w blizn czerwi,
a płaczą Chochole pod sukmaną rozdźwięków wesel.
Grzmi skarg ambona w nieradność na pospoli ruszenie,
lecz wszystko błogo śpi, na śpiew pieśni,... dzieci budzenia,
tacy już dorośli, przed wrogą armią,... posłańców obrony.
Nie odrzucą zniewoleń bystre wody na morze,
natomiast scalą zielone łąki w czar pijane żądze,
i przecież nie smutki hymnów, poczynań,
toć przecież tęsknia skowycze lamentnie, 
zaś wyrocznia katedr mówi,
... nie będzie tak samo.
Jeszcze wesołość tli nasze pielesze w na dobre,
odgania przysporzenia na wiek powagi,
cóż powiada zefir, otulając od zimna żółto brzeziny,
zdążą wychować nowe dzieciny.

Za bardzo odległa dziś dusza Twa w Restituta,
wciąż gonisz pióra w świetle dzioba Orłów,
Kim obecnie Jesteś,...
z trzy ery za nami, a próg dziejów ścieli w matni kluczenia
za krwiożerczą prawdą.
Pieścić w omanie trzeba nam życie,
drugo-brzeżne sekrety zostawić piewcom Idylli, 
gdyż w nadmiar czas opływa czekania na sen,
ileż w nas witsążni zakwitania, wiosen pnącz rozrościa,
liczy wierzba rosochata na skrze dróg,
..."trzymać wej,... radosną batutę,
w orkiestrze wskrzeszania współgraczy...".  
                                                                                 Michał M.Pieper
tudzież w: "moralne/residuum"