*Już może dla jednego odbiorcy, lecz zawsze warto... Jedna łza radości większa niż skarby świata.

Wiersz wspomnienie, wuj Medert Szymański 
- najmłodszy brat Jadwigi Pieper z dm. Szymańska,leśniczy z Okręgu Karwi a mieszkaniec Domatowa wieś niedaleko Pucka, o którym mówi poniższy tekst, został stracony w Królewcu za odmowę wstąpienia w szeregi Armii Niemiec. Upozorował wypadek po werbunku, a także niewygodny świadek wydarzeń z Piaśnicy z 1939r. Stracony przez ścięcie gilotyną.

Leśne dróżki zapomnienia,.

Od zawsze ludziom czas powiestne figle plata,
wprowadza na skraj lasów, polany drzewno modre,
ścieli widoki z niezmierzoną żądzą planowania,
otchłanne dnie, nam treść barwą wypełnia szczodrze,
lubi podprowadzać, zostawiać i patrzeć lubieżnie,
z początku przecież nie boli, ogień trawienia ducha.

I gdy większość traci sens w bliskim zniściu serc,
wznosi wieżę Babel z trapni schodów codzienności,
ustawień, w czym nam już po uporządkowane,
leci nuta z sekretności zestawień dwu światów,
nie jednego spotyka szczęście niewysłowia istnienia,
i zostawia sakralna bożnica leśna, pośrodku zieleni puszcz.

mówiono nam, poznałeś las, jak nikt inny z okolicy odwag,
powiadano nam, kochałeś ruczaj polany, malownicze gaiki,
uświęcano nam, szanowałeś ziemie miłością matki ojczyzny,
wmodlono nam, oddałeś skarb,... który nie zasmakowałeś.

Parę zdań doniosła gołębica śnieżna, z miasta urodzenia Kralów,
parę wspomnień zaległo w liściach jesieni w sentymencie nostalgii,
wędrowało parę zdjęć, z dbałością o godność chwały i hołdu,
lecz tablicy czci nie znalazłem, ni w lesie, na metropolii dusz nocy.

Honory szabli pośniadził czas, z niewyraźną potrzebą zaznaczania roli,
sygnatury realizmu osnuła sieć niedomówień z próbą oczyszczania snów,
jeszcze za wcześnie, może za późno, środkowy piechurze rodzeństwa,
większość już histor, od-alterowały rodziny zacnie na podziw błogości,
śpisz gdzieś, zapomniany od wielu i nikogo, z wieloma podróżami u nas,
u Ciebie z suszeną krutką kwieciny,... przepraszam, chociaż zbyt młodym,
aczkolwiek Twoje "Niech żyje P..., pod gilotyną, uświęca weno życie,
wujku Medercie eS. westrzód lasów u Kaszubów.

                                                                                   Michał M.Pieper Rumia