Marcowe gawędy...
Cóż za ulga ugniata błogo,
wspomnienia i przyszłość,
wędrując za śpiewem
motylim...
a za ramieniem w odwrocie,
błyska pamięcią
zawisłe kryształki wody,
powietrza przeźrocza,
w słońcu...
i głowa dziś wolna
łaknąca myśli,
jak nigdy,
akacja w ukłonie
liczy mój metraż,
i znów znajdzie zegar,
uśpione marzenia.
Michał Mikołaj Pieper 2019 - Rumia J.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz